Ο Γιωρίκας επήεν σ’ έναν ξενοδοχείον με την γαρήνατ και επέμνεν τρία βράδας. Έρθεν η ώρα να φεύνε και ψαλαφούν ασόν ξενοδόχον την λογαρίαν.
— Τρία χιλιάρικα για το δωμάτιον που εκοιμέθετε, δακόσαι φράγκα για το μπάνιον που επήκετε.
— Μα εμείς κι επήκαμε μπάνιον, λέατον ο Γιωρίκας
— Εκέκα έτον το μπάνιον ας επήνετε. Άλλα δακόσαι φράγκα για τα βόλτας που επήκετε απές σο κεπήν.
— Μα εμείς κι επίμαμε βόλτας απές σο κεπήν!
— Εκέκα έτον το κεπήν ας επήνετε, λέατον ο ξενοδόχον.
Ούλαι αντάμαν εφτάνε τρία χιλιάδες τετρακόσα φράγκα.
— Να εγάλτς σίλαι, λέατον ο Γιωρίκας, γιατί εσέγκες σερ την γαρήμ.
— Πότε εγώ εσέγκα σερ την γαρήσ; Λέατον ο ξενοδόχον.
— Εκέκα έτον, λέατον ο Γιωρίκας, ας εβάλνεσατην σερ!